Testowane produkty:
Hyundai LLF22945CRGBR
Drugi i ostatni w naszym teście telewizor z ekranem o przekątnej 22 cale wyróżniał się już na pierwszy rzut oka. Nie chodzi jednak o zastosowane w nim technologie - to zwykły ekran LED z podświetleniem krawędziowym. Typ podobny jak w przypadku pozostałych modeli w naszym teście. Producent zachęca do swojego produktu w zupełnie inny i trzeba przyznać, nieszablonowy sposób.
Opakowanie i pierwsze wrażenie
Do opakowania produktu nie mamy żadnych zastrzeżeń. Telewizor jest dobrze zabezpieczony i podczas transportu ze sklepu do domu nic mu się nie powinno stać.
Wykonana w naszej redakcji fotografia przedstawia testowany model z założoną jasnozieloną ramką. To właśnie element wyróżniający ten model na tle innych w naszym teście. Oprócz telewizora w zestawie z nim otrzymujemy trzy kolorowe, wymienne ramki nakładane na panel. Sam telewizor (jego obudowa) są w całości białe, łącznie z podstawą.
Złącza umieszczone z tyłu telewizora rozmieszczona w dwóch modułach. Antenowe, SCART, HDMI, VGA oraz SPDIF (cyfrowe audio) umieszczono w taki sposób, że kable wychodzą do tyłu. Rozwiązanie niezbyt praktyczne zwłaszcza w przypadku gdy chcemy umieścić telewizor blisko ściany. Pozostałe dostępne złącza umieszczone zostały na bocznej listwie, prostopadłej do płaszczyzny ekranu, oczywiście również z tyłu telewizora. Znajdziemy tam kompozytowe złącze wideo, stereofoniczne wyjście audio, gniazdko USB oraz slot na kartę dostępu warunkowego (CI - Common Interface)
Pilot, pomijając jego estetykę (która nie każdemu może się podobać) jest dość funkcjonalny, ale naszym zdaniem jego klawisze mogłyby być nieco większe. Ponadto model ten jest najprawdopodobniej stosowany również w przypadku bardziej funkcjonalnych modeli tego producenta. Kilka przycisków widocznych na pilocie nie miało w przypadku opisywanego telewizora żadnej przypisanej funkcji („brak funkcji” wg instrukcji).
W sytuacji gdy baterie w pilocie się wyczerpią funkcjami telewizora można sterować za pomocą niewielkiego, częściowo obrotowego przełącznika umieszczonego z tyłu telewizora. Rozwiązanie minimalistyczne i wymagające przyzwyczajenia, ale skuteczne.
Parametry techniczne i galeria
| Kolor | biały, do wyboru różnokolorowe ramki (3 dodatkowe dostępne w zestawie z telewizorem) |
| Rozdzielczość ekranu | Full HD (1920 x 1080 pikseli) |
| Format obrazu | 16:9 |
| Kontrast dynamiczny | 1000000:1 |
| Rodzaj matrycy | TFT-LED |
| Technologie | LED |
| Załączone wyposażenie | kabel sieciowy, pilot zdalnego sterowania, wielojęzyczna instrukcja (w tym w języku polskim), wymienne ramki na obudowę telewizora (zielona, czerwona i niebieska), podstawa do telewizora |
| Waga bez podstawki | 0 kg |
| Wysokość z podstawką | 38 cm |
| Gwarancja producenta | 24 miesiące |
| Tuner analogowy | Tak |
| Mocowanie VESA | 0 mm |
| Wbudowana karta sieciowa Ethernet | Nie |
| Liczba gniazd USB | 1 szt. |
| Odtwarzanie plików MP3 | Tak |
| Odtwarzanie plików DivX Home Theater | Nie |
| Przeglądarka WWW | Nie |
| Wejście Component | Nie |
| Wyjście słuchawkowe | Tak |
| Pilot | Tak |
| Czas reakcji matrycy | 5 ms |
| Pobór mocy w trybie uśpienia | 0 W |
| Szerokość | 53,5 cm |
| Głębokość bez podstawki | 3,4 cm |
| Moc wbudowanych głośników | 5 W |
| Tuner cyfrowy DVB-S (SAT) | Nie |
| Liczba wejść Scart (Euro) | 1 szt. |
| Odtwarzanie plików JPEG | Tak |
| Odtwarzanie plików WMV | Nie |
| Obsługa kontenerów MKV | Tak |
| Wejście S-Video | Nie |
| Wejście VGA | Tak |
| Teletekst | Tak |
| Jasność | 250 cd/m2 |
| Pobór mocy maks. | 0 W |
| Waga brutto (produkt z opakowaniem) | 0 kg |
| Głębokość z podstawką | 13,5 cm |
| Napięcie zasilania | 230 V |
| Tuner cyfrowy DVB-T MPEG-4 | Tak |
| Liczba wejść HDMI | 1 szt. |
| Dekoder Dolby Digital | Tak |
| Kąt widzenia w pionie | 0 ° |
| Odtwarzanie plików WMA | Tak |
| Odtwarzanie plików MP4 | Tak |
| Możliwość nagrywania (USB HDD/HDD/Pamięć SD) | Tak |
| Wejście DVI | Nie |
| Uprzestrzennienie dźwięku | Nie |
| Przekątna ekranu | 22 " |
| Waga z podstawką | 4,9 kg |
| Wysokość bez podstawki | 24,3 cm |
| Średni pobór mocy | 22 W |
| Tuner cyfrowy DVB-T MPEG-2 | Nie |
| Pamięć stron teletekstu | 0 str. |
| Wbudowana bezprzewodowa karta sieciowa WiFi | Nie |
| Kąt widzenia w poziomie | 0 ° |
| Odtwarzanie plików FLAC | Nie |
| Odtwarzanie plików DivX HD | Nie |
| Obsługa Skype | Nie |
| Wejście Composite | Tak |
| Wyjście audio | Tak |
| Kompatybilność z DLNA | Nie |
| Częstotliwość odświeżania | 0 Hz |
Uruchomienie, skanowanie kanałów i nawigacja
Po podłączeniu anteny i zasilania uruchomiliśmy sprzęt. Po krótkiej chwili na ekranie wyświetlone zostało menu wyboru języka. Zastosowany w testowanym telewizorze interfejs oprogramowania sterującego wykorzystywany jest - co zresztą zobaczycie zapoznając się z opisem pozostałych telewizorów w naszym teście - nie tylko przez firmę Hyundai.
Po wyborze języka uruchamiana jest procedura pierwszej instalacji. Użytkownik krok po kroku jest prowadzony kolejno przez wybór odpowiednich parametrów pracy tunera (kraj, typ wyszukiwania itp.). Telewizor wyposażony jest zarówno w tuner analogowy jak i cyfrowy. W Polsce obecnie zastosowanie praktyczne ma już tylko ten drugi - transmisje analogowe zostały już wyłączone.
Przeszukanie eteru w celu namierzenia dostępnych programów naziemnej telewizji cyfrowej zajęło kolorowemu telewizorowi koreańskiej marki okrągłą minutę. Zaletą jest predefiniowane ustawienie kanałów. Nie są one rozmieszczane wg ich pozycji w multipleksie, ale wstępnie uporządkowane. Jeżeli jednak komuś nie odpowiada proponowane ustawienie kolejności programów może to łatwo zmienić w wyświetlanym bezpośrednio po zakończeniu skanowania okienku edycji listy kanałów.
Podczas przełączania kanałów telewizor potrafi odczytać dodatkowe informacje o odbieranej cyfrowo treści. Przez krótki czas na ekranie wyświetlany jest numer kanału, nazwa, czas emisji danego programu, tytuł aktualnie nadawanej pozycji oraz tytuł kolejnego programu.
Integralną cechą telewizji cyfrowej są usługi dodatkowe i dodatkowe informacje dystrybuowane przez nadawców. Jedną z takich usług jest oczywiście przewodnik po programach. W tym telewizorze interfejs przewodnika nie jest szczególnie estetyczny, ale funkcjonalności mu nie można odmówić. Wyświetlane informacje można filtrować np. wg gatunku programu, przełączać się pomiędzy kolejne dni, ustawiać wybrane pozycje do nagrania, przypomnienia itp. Zastrzeżenie można mieć do wielkości opisów - jak na niewielki rozmiar ekranu dla niektórych użytkowników mogą one być zbyt mało czytelne.
Menu ekranowe, sterowanie obrazem, dźwiękiem i funkcje dodatkowe
Menu główne telewizora to po prostu układ ikon, z których każda odpowiada za oddzielną kategorię ustawień.
Opcje związane z regulacjami obrazu rozmieszczono w dwóch odrębnych panelach. W panelu podstawowym możemy wybierać jeden z predefiniowanych trybów wyświetlania obrazu, a także niezależnie regulować takie parametry jak kontrast, jaskrawość, ostrość czy nasycenie. Dostępne są również funkcje stopniujące wbudowany mechanizm redukcji szumów czy regulujące podświetlenie matrycy. W ustawieniach zaawansowanych możemy m.in. regulować temperaturę koloru czy zmieniać proporcje ekranu.
W menu ustawień audio możemy niezależnie sterować nagłośnieniem wbudowanych głośników jak i regulować poziom głośności w podłączonych do telewizora słuchawkach. Jest też wbudowany korektor, dostępny w trybie użytkownika, ale od razu wyjaśniamy, że wbudowane w ten niewielki telewizor głośniki nie powalają brzmieniem, choć oczywiście i sam telewizor nie jest sprzętem do kina domowego. To nie ta klasa cenowa.
Współpraca z dodatkowymi urządzeniami, nagrywanie i odtwarzanie multimediów
Po zapoznaniu się z funkcjami menu przeszliśmy do kolejnego etapu testów i sprawdzaliśmy jak telewizor radzi sobie z innym sprzętem.
Niestety, niektóre z flashdysków wykorzystywanych przez nas w zestawie testowym (dotyczyło to modeli USB 3.0 o pojemności 32 GB) nie były poprawnie rozpoznawane przez telewizor. Po ich podłączeniu i próbie włączenia nagrywania aktualnie oglądanego programu uzyskaliśmy jedynie widoczny na zdjęciu komunikat.
Funkcja nagrywania ożyła po zmianie nośnika. Po umieszczeniu w slocie USB pendrive'a USB 2.0 o pojemności 4 GB funkcja nagrywania zadziałała bez zarzutu, a na ekranie wyświetlona została informacja o pozostałym czasie nagrywania aktualnej adycji. Funkcja zapisu działa w ten sposób że po jej włączeniu, aktualnie oglądany program zostanie zapisany do końca. Kolejne wciśnięcie przycisku nagrywania podczas trwania danego programu spowoduje wydanie polecenia nagrania kolejnego programu na danym kanale.
O ile tylko podłączony nośnik był prawidłowo rozpoznawany przez telewizor również funkcja przesunięcia czasowego (ang. timeshifting) działała bezproblemowo.
Po sprawdzeniu funkcji nagrywania i timeshiftingu przyszedł czas na przetestowanie wbudowanego w telewizor odtwarzacza multimedialnego. Interfejs odtwarzacza przypomina główny interfejs menu ekranowego (poziomo rozmieszczone ikony z określonymi kategoriami funkcji). Każda z ikon uruchamia odrębny moduł: odtwarzania filmów, zdjęć, muzyki, nagranych programów oraz ustawień ogólnych.
Z naszego zestawu zdjęć testowych telewizor Hyundai rozpoznał dwa formaty plików. JPEG będący de facto standardem w przypadku zdjęć cyfrowych oraz format BMP. Standardowo media player wyświetla dane w postaci odrębnych plików, ale możliwe jest przełączenie na tryb folderów, który jednak wydał nam się mniej wygodny od domyślnie aktywnego.
Posiadacze zbiorów "empetrójek" mogą wykorzystać telewizor jako odtwarzacz muzyczny. Oprócz formatu MP3 moduł odtwarzacza audio rozpoznaje również pliki WMA (Windows Media Audio) i nieskompresowany format WAV.
Ze zrozumiałych względów najwięcej uwagi poświęciliśmy wbudowanemu w telewizor odtwarzaczowi wideo. W naszym testowym zbiorze plików wideo rozpoznał on wiele popularnych formatów. Bez żadnego problemu możemy odtwarzać filmy w najpopularniejszych obecnie formatach MP4 i MKV. Sprawdziliśmy również jak telewizor radzi sobie z napisami dialogowymi zapisanymi w postaci odrębnych plików tekstowych (w formacie SRT i TXT). Również w tym przypadku telewizor stanął na wysokości zadania. Rozpoznał pliki SRT z kodowaniem polskich liter wg standardów CP1250 (Windows) oraz ISO8859-2. Jedynie w pliku, w którym znaki były kodowane zgodnie ze standardem UTF-8 nie były widoczne polskie "ogonki".
Podczas odtwarzania wideo, dostępne są podstawowe kontrolki odtwarzania, takie jak możliwość przewijania (z różnymi prędkościami, w obu kierunkach), przejście do konkretnego punktu (czasu) w odtwarzanym pliku a nawet korekta synchronizacji napisów z obrazem z poziomu telewizora.
Moduł odtwarzacza multimediów, choć charakteryzujący się dość spartańskim interfejsem, oceniamy jednak wysoko za jego funkcjonalność. Użytkownicy mający bogate zbiory filmów z napisami z pewnością będą zadowoleni.
Podłączenie telewizora do komputera możliwe jest na dwa sposoby. Można do tego celu wykorzystać analogowe złącze VGA lub połączyć komputer z telewizorem za pomocą kabla HDMI. Po wybraniu tej drugiej opcji mogliśmy przejść do dalszego etapu testów związanego z pomiarami za pomocą kolorymetru.
Pomiary i testy
Nasze pomiary zaczęliśmy standardowo od zmierzenia poboru energii elektrycznej. Podobnie jak w przypadku opisanego wcześniej modelu Manta LED2204 również i tym przypadku nie oczekiwaliśmy dużego zużycia, zważywszy na rozmiary urządzenia. Zgodnie z etykietką energetyczną testowany telewizor Hyundai LLF22945CRGBR jest urządzeniem spełniającym normy klasy energetycznej A. Pobór prądu zgodnie z etykietą wynosi 22 W, rocznie telewizor ma zużyć 32 kWh. A oto wyniki naszych pomiarów:
- pobierana moc w standardowych ustawieniach w trakcie wyświetlania białej planszy – 23,3 W,
- pobierana moc w standardowych ustawieniach w trakcie wyświetlania czarnej planszy – 24,3 W,
- maksymalny odnotowany chwilowy pobór mocy podczas wyświetlania obrazu z różnych źródeł – 24 W,
- pobór mocy w trybie czuwania – 0,2 W.
Łatwo zauważyć, że wyniki są nieznacznie wyższe od wartości podawanych na etykiecie energetycznej produktu. Czas na sprawdzenie równomierności i mocy luminancji ekranu.
Ekran telewizora Hyundai świeci nieco słabiej (przy standardowych ustawieniach) niż ekran telewizora Manta, ale to akurat nie jest wadą, bo może korzystnie wpłynąć na kontrast. W każdym razie w żadnym obszarze ekranu poziom luminancji nie przekroczył dopuszczalnego progu tolerancji. Mówiąc prościej, ekran tego kolorowego telewizora świeci równo.
Wykres pokazujący rozkład jasności ekranu.
Kolejny pomiar dotyczył temperatury barwowej światła białego emitowanego przez ekran. W tym przypadku niestety nie było już tak dobrze. Przy standardowych ustawieniach temperatura barwowa była znacznie wyższa od wartości 6500 K, a ponadto w sześciu z dziewięciu mierzonych obszarach ekranu tolerancja odchyleń wartości została przekroczona.
Wykres pokazujący rozkład temperatury barwowej - górna część ekranu jest wyraźnie "cieplejsza", natomiast dolna - "chłodniejsza".
Po uzyskaniu takich wyników sprawdzaliśmy również czy telewizor da się ustawić, czy też - mówiąc fachowo - skalibrować. W przypadku tego modelu udało się to osiągnąć. Po kalibracji temperatura barwowa w centralnej części ekranu wynosiła 6448 K i była bardziej równomierna na całym ekranie. Zatem choć początkowe (domyślne ustawienia) nie są najlepsze, to można telewizor ustawić lepiej.
Jak kolorowy Hyundai radzi sobie z kolorami na ekranie? Dokładnie tak samo jak opisany na poprzedniej stronie telewizor Manty. Oba modele uzyskały dokładnie takie samo pokrycie procentowe przestrzeni sRGB: 89,8%.
Dostosowanie obrazu pomogło, "kreskówkowy" obraz był odpowiednio czytelny.
Ciemna scena ujawnia mankamenty paneli LCD - niedostateczną czerń, ale jak na tę klasę cenową nie jest źle.
Dynamiczny obraz w standardowej rozdzielczości to oczywiste rozmycia. Cóż, w tej cenie nie możemy jednak oczekiwać szybkiej elektroniki z kilkusethercowym odświeżaniem.
Za to obraz w rozdzielczości Full HD (nawet niepełnym, bo przecież programy HD w naziemnej telewizji cyfrowej nadawane są w rozdzielczości 1080i) wygląda już naprawdę przyzwoicie.
Szarości po dopasowaniu ustawień prezentują się tak jak powinny.
Również do kontrastowych linii i okręgów nie mieliśmy zastrzeżeń.
Testowe obrazy w rozdzielczości (od góry) 360p, 720p i 1080p. Mechanizm przeskalowujący działał prawidłowo.
Wnioski
Jeżeli tylko zaakceptujemy nieszablonowe wzornictwo i linię kolorystyczną telewizora Hyundai LLF22945CRGBR, to otrzymamy sprzęt, który wyposażono w funkcjonalny odtwarzacz multimedialny oraz elastyczne menu pozwalające uporać się z początkowymi nieprawidłowościami w obrazie. Charakterystyczna stylistyka tego telewizora oraz możliwość wymiany kolorowych ramek czynią z niego ciekawą propozycję np. telewizora do pokoju dziecięcego. Choć z drugiej strony dzieciom lepiej poczytać książki niż zrzucić obowiązki rodziców na telewizję.
Plusy i minusy:
+ Prosta obsługa dobrze spolszczone menu
+ Funkcjonalny odtwarzacz multimedialny z obsługą napisów
+ Łatwy montaż podstawy
- Kłopot z rozpoznaniem niektórych nośników USB
- Nierównomierna temperatura barwowa przy standardowych ustawieniach
Do testów dostarczył:
